Mijn leven is een epos in vloeiende drieledige verzen, nu eens jambes dan weer distichonnen. Zo gaat het nu eenmaal. Zelfs voor mij geldt: "Het leven is een kruisbanier/ Tot in Gods handen dragen." Vanitatis vanitas. Ik weerspiegel mezelf in een pizza. Banaliteiten kunnen, oppervlakkigheden gaan me iets te ver. Tot zover de ontmythologisering van mijn wezen.
2 opmerkingen:
Zo waanzinnig goede foto's maat!
Helemaal spontaan getypt.
Had ik het niet beloofd, Vladimier?
Dank je, het doet me deugd dat er, na mij, nog iemand die foto's goed vindt.
Je vriend.
Een reactie posten