Wijselijk irritant
irrigeer ik mezelf
met meest vruchtbaar slib
de sjadoef als vagant
des waterens wip
terwijl cat
aract
na cat-a-ract
mijn zicht
mijn viewpoint
gezicht
point of view
almaar
slabakt
Mijn leven is een epos in vloeiende drieledige verzen, nu eens jambes dan weer distichonnen. Zo gaat het nu eenmaal. Zelfs voor mij geldt: "Het leven is een kruisbanier/ Tot in Gods handen dragen." Vanitatis vanitas. Ik weerspiegel mezelf in een pizza. Banaliteiten kunnen, oppervlakkigheden gaan me iets te ver. Tot zover de ontmythologisering van mijn wezen.
1 opmerking:
over nagedacht. hie - hie.
Een reactie posten